Scena przedstawia coś na kształt lamusa, zwalo­ne jedne na drugie stare meble, wiszące u sufitu grona stylowych krzeseł i foteli, na proscenium zło­cona harfa. Otwierają się drzwi i wchodzi amery­kański policjant w grana­towym mundurze. Próbuje harfy, wyciąga z kąta flo­ret i maskę, przez chwilę próbuje fechtować, nasta­wia stary gramofon z tu­bą. Oto pożegnanie z prze­szłością. Za chwilę przyj­dzie tu handlarz starzy­zną, zakupi stos rupieci, stary dom zbudowany przez pradziadków poli­cjanta zostanie rozebrany. Wraz z nim ulegną znisz­czeniu materialne świa­dectwa spraw, jakie się tu rozegrały. Zanim się to stanie Arthur Miller uczy­ni nas świadkami wielkiej rozprawy między dwoma braćmi, którzy w tym do­mu wyrośli. Tak rozpoczyna się naj­nowsza sztuka Arthura Millera, wystawiona przez stołeczny Teatr Ateneum. Prapremiera "Ceny" od­była się w Nowym Jorku w lutym ubiegłego roku, a zanim jeszcze rzecz po­jawiła się na scenie, zak