Mam na biurku nowe książki o Fredrze. W obu na honorowym miejscu zamieszczono teksty Andrzeja Łapickiego. "Fredro na scenie" powstał jako publikacja ZASP-u, więc ten honor jest czymś oczywistym. Inaczej z "Księgą w dwusetną rocznicę urodzin Alek­sandra Fredry", sumującą sesję naukową, jaka odbyła się na Uniwersytecie Wrocławskim z udziałem fredrologów kilku poko­leń, od najwybitniejszych do nie znanych. Znalazły się w niej prace, które wzbogacają naszą wiedzę szczegółową o m.in. poglądach religijnych i stosunku Fredry do śmierci, również o jego doświadczeniach teatralnych. Są i takie, które sytuują na nowo komedię Fredrowską na tle literatury gatunku w wieku XIX lub tropią nie opisane do tej pory motywy (np. Bieszczady Fredry). Ale tylko "Mój Fredro" Andrzeja Łapickiego bezpośrednio dotyka prob­lemu wystawiania komedii Fredrowskich dzisiaj, będąc zarazem wyznaniem wiary w interpretacyjny kanon, który autor od dawna realizuje."Tak jak nie