Będąc jeszcze w pełni emocji po premierowym pokazie ,,Late Lovers of Moon Snow", zapraszamy na majową edycję eXperymentalna Scena XS | MASARA | TEARS CAN BE SO SOFT | CONSUMATUM | .

fot. mat. teatru

29 maja (środa) o 19.30, WSTĘP WOLNY!

***

„Masara" - reż. Kuba Mielewczyk, występuje Julita Koper (Akademia Sztuk Teatralnych - Filia we Wrocławiu)

W gwarze śląskiej - gruba, tłusta mucha.

„Masara” Szczepana Twardocha to opowiadanie, którego bohaterką jest nastoletnia Paulina, zmagająca się z własną cielesnością i niechęcią rówieśników.

Monodram Julity Koper, studentki Wydziału Aktorskiego wrocławskiej Filii Akademii Sztuk Teatralnych, jest sceniczną wiwisekcją kształtującej się dojrzałości i buntu.

Warstwa audio-wizualna spektaklu, oparta na mocnych, punkowych i elektronicznych brzmieniach i wizualizacjach, tworzy skomplikowany świat bohaterki - pełny emocjonalnych wyzwań i zawirowań.

Monodram ,,Masara” zdobył następujące nagrody:

- Nagroda Główna ,,Srebrny Talent” na 22. Festiwalu ewidentnych Talentów Aktorskich 2023 we Wrocławiu

- Grand Prix XVI Tyskiego Festiwalu Monodramu MoTyF 2024 w Tychach

***

Performans ,,Tears can be so soft" Natalii Drozd eksploruje performatywność relacji pomiędzy performerem, a widzem poprzez praktyki performatywne i ich choreograficzną partyturę (score). W mojej praktyce artystycznej zajmuję się przełamywaniem sposobów doświadczania sztuki poprzez zacieranie granic między performerem, a widzem, które będą prezentowane, doświadczane. Szczera, wrażliwa, zabawna, miękka, hardcorowa.

***

,,Consumatum" - reż. Wojciech Oset, występuje Karolina Warzecha (Akademia Sztuk Teatralnych - Filia we Wrocławiu).

Co łączy Jagnę, Dodę i miliony kobiet na całym świecie? Aby spróbować odpowiedzieć na to pytanie, zagłębiamy się w popkulturę, klasykę polskiej literatury, a także przepastne otchłanie Internetu, który jest współczesnym odpowiednikiem agory. Dekonstruując stereotypy o kobiecej cielesności, wyciągamy na wierzch ich wewnętrzne rozterki, walkę o godność i miejsce w społeczeństwie, które narzuca patriarchalny porządek.

Walka od początku jest nierówna. Jej uprzedmiotowienie wydaje się totalne z powodu „narratora-boga”, który bezkompromisowo nadał jej każdą cechę osobowości, wyglądu oraz charakteru. Kształtując Jagnę jako symbolu seksu, uczynił ją jednocześnie przestrogą dla innych kobiet – w niemalże biblijny sposób pokazując, jaka kara czeka na kobietę łamiącą narzucone przez lata normy. Dla mężczyzn zaś staje się ona „femme fatale”, co również pozwala przerzucić na nią odpowiedzialność za wszystkie „niemoralne” uczynki, pozostawiając jednak otwartą furtkę dla jej fetyszyzacji.

Porzucony w pustej, ciemnej przestrzeni wóz jest ciężarem bohaterki i jednocześnie symbolem ostracyzmu, który narzuciło jej społeczeństwo. Jest to także miejsce refleksji, w którym bohaterka zastanawia się nad zasadnością wymierzonej jej kary. Poprzez jej wypowiedzi, myśli i emocje poznajemy zmagania kobiety z dominującym systemem patriarchalnym, który ogranicza jej możliwości, marzenia i wolność. Jagna staje się symbolem tysięcy kobiet, które walczą o swoje prawa i godność w obliczu patriarchalnych norm społecznych. Odzwierciedla ona walkę z systemem, próbując odnaleźć swoje miejsce i spełnić własne pragnienia w świecie, gdzie rola kobiety jest ściśle określona przez mężczyzn. Przez pryzmat jednostki ukazuje ona mechanizmy opresji i walki o emancypację. Walki, która trwa nadal w XXI wieku.