Wystawienia "Falstaffa" w polskich teatrach operowych zdarzają się niezmiernie rzadko; spektakl nagrodzony trzema Nagrodami im. Kiepury aktualnie oglądać można tylko w Operze Nova, która zaprasza na cztery wieczory z tym tytułem: w sobotę, 30 marca, w poniedziałek, 1 kwietnia, w piątek, 5 i niedzielę, 7 kwietnia.

Literatura często wykorzystuje motyw wojaka-samochwały; z rodzimych pisarzy przywołać można Fredrę i postać Papkina z "Zemsty", Sienkiewicza i jego Pana Zagłobę. Impulsem dla tej literackiej tradycji była postać Szekspirowskiego Falstaffa. Na pojawienie się tego bohatera mogło złożyć się kilku pierwowzorów: jeden z aktorów, działających w ówczesnym Londynie, klaun z trupy aktorskiej Szekspira, bądź wódz angielski z okresu Wojny Stuletniej, John Fastolf, biorący udział w kampaniach wojennych Anglików we Francji (Sir John Falstaff pojawia się w sztukach Williama Szekspira, jako kompan przyszłego króla Henryka V). Choć Verdi skomponował operę "Falstaff" jako ostatnie swe dzieło, w osiemdziesiątym roku życia, próżno jednak szukać w tym dziele gorzkiej refleksji czy żalu za utraconą młodością. Przeciwnie, okazał się twórcą młodym duchem, a znakomite libretto A. Boita (bazujące na szekspirowskich sztukach - "Wesołych kumoszkach z Windsoru"