W Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie uczył kiedyś wielki erudyta i człowiek niesłychanej kultury prof. Wiesław Górecki. Starał się przekazać nam maksimum wiedzy o teatrze i jego historii - pisze Krzysztof Materna w Newsweeku.

Znany był również ze swoich słabości fundowanych kolejnym rocznikom przyszłych aktorów. Jednym z jego pomysłów poszerzania naszej wiedzy była wycieczka do teatrów warszawskich, którą zawsze odbywali studenci drugiego roku. Każdorazowo ukoronowaniem tej wycieczki było spotkanie z ulubionym uczniem prof. Wiesława, Adamem Hanuszkiewiczem. Przebieg tego spotkania dla każdego rocznika był taki sam. Pan Adam zawsze mówił dużo o sobie, Szekspirze, Hamlecie i przecinku. Według Hanuszkiewicza początek monologu Hamleta, słynne "być albo nic być, oto jest pytanie", powinno się interpretować, przestawiając przecinek. Daje to akcent na "być" i w brzmieniu Hanuszkiewiczowskim wygląda tak: "być albo nie, być oto jest pytanie". Kolejny rocznik wracał do Krakowa przeświadczony o słuszności przestawienia przecinka. Szekspir w historii polskiego teatru był tłumaczony przez wielu tłumaczy. Tłumaczyli go: Jerzy S. Sito, Maciej Słomczyński, Stanisław Barańczak