"Bullerbyn. O tym jak dzieci domowym sposobem zrobiły sobie las i co z niego wyrosło" w reż. Anny Smolar z Teatru im. Kochanowskiego w Opolu na małych Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Pisze Sylwia Chutnik w blogu malewarszawskie.blox.pl.

W Dramatycznym atmosfera napięcia nawet na spektaklach dla dzieci. Po raz pierwszy na scenę wyszli aktorzy i przeczytali list protestacyjny (do przeczytania i podpisania tutaj: http://www.popieram.info/), na który dzieci zareagowały ze zrozumieniem (nawet jedna dziewczynka zaczęła w połowie bić brawo, ale nie wiadomo, czy ze względu na treść czy ogólnie przyjęta zasadę bicia brawa w teatrze w ogóle). Jak już ludzie odczytali co mieli odczytać, to kurtyna poszła w górę i ukazała nam się gromada wyrośniętych dzieci, które spędzały ze sobą czas bawiąc się, przepychając i proponując nowe rozrywki. Dorośli aktorzy grający dzieci to temat rzeka. Albo się niepotrzebnie wdzięczą, albo seplenią albo pieszczą. Zazwyczaj śmieszą tak, jak dzieci udające dorosłych. Ale w przeciwieństwie do dziewczynki zakładającej buty na wysokim obcasie rozczulenia dzidzie piernik nie wywołują. Raczej irytację. W spektaklu "Bullerbyn. O tym jak dzieci domo