Chyba nie przypadkiem po zapoznane dzieło Racine'a sięgnął zespół realizatorów krakowskiego OTV. Związki teatrów Krakowa z kulturą francuską zawsze były żywe, a w ostatnim przedwojennym czteroleciu, kiedy to powstał projekt ustanowienia Teatru im. Słowackiego, na wzór Komedii Francuskiej, Polskim Teatrem Narodowym, inscenizacje francuskiej klasyki osiągały ten poziom, że na słynne przedstawienia Karola Frycza przyjeżdżali specjalnie do Krakowa czołowi ludzie teatru ówczesnej Francji. Po wielkim sukcesie "Fedry" z Zofią Jaroszewską w rot tytułowej, Frycz planował na sezon 1939/40 premierę "Brytanika", Boy dla tego spektaklu przygotowywał nowy przekład, a potężną role Agrypiny zagrać miała Stanisława Wysocka. Tak więc Racine otworzył i zamknął świetne czterolecie dyrekcji krakowskiej Karola Frycza (wybitnego scenografa i reżysera) i jego sny o Polskim Teatrze Narodowym, o którym tak mówił w wywiadzie z 1935 r.: "Marzyłem zawsze, by Wyspiańs