PRZYJECHAŁ do Warszawy na gościnne występy pewien teatr łódzki. Teatr, zasługujący na bardzo specjalną uwagę. Nie tylko ze względu na sztukę - na rewolucyjnie nowatorską sztukę- z którą przyjechał. Ale przede wszystkim ze względu na nowatorską postawę swego zespołu aktorskiego. Doświadczenia niedawno zakończonego Festiwalu sztuk radzieckich unaoczniły nam wszystkim w sposób zupełnie już jaskrawy szczególnie ścisłą zależność między wrażeniem artystycznym, jakie sprawia na scenie rewolucyjnie nowatorska sztuka współczesna z jej nowymi, socjalistycznymi sprawami i konfliktami - a stylem gry aktorskiej, rozumieniem przez aktora i przez reżysera tych nowych spraw, nowych konfliktów, nowych postaci scenicznych. Tam gdzie pracownik teatru nie umiał zrzucić z siebie balastu starych konwencji, gdzie nie umiał znaleźć drogi do nowych zadań, do sposobu myślenia nowego bohatera, gdzie próbował nowych ludzi i nowe sprawy pokazywać za pomocą starych