Jako że zbliżający się Dzień Teatru jest z nazwy Międzynarodowy, pozwoliłem sobie zamieścić artykuł dotyczący teatru białoruskiego, ale traktujący między innymi o przystawaniu sztuki Bertolta Brechta "Matka Courage i jej dzieci" do współczesności. Zatem wybroni się również na naszym terenie. Teatr oznacza przecież otwartość na to co nowe, inne, na zewnątrz. Aby zatem artykuł mogli także przeczytać Przyjaciele z Białorusi, cały tekst przetłumaczony został na język białoruski. Zapraszam do lektury - pisze Dariusz Jezierski w Info-posterze.

Otworzyłem tuszonkę, którą kupiłem w Mińsku. Naprawdę tylko w jednym celu: kiedy już wrócę, spokojnie spróbować konserwy, którą jedli żołnierze w finale spektaklu "Matuchna Courage i jej dzieci". Symboliczny moment, konserwa dziejów, z mięsem armatnim wszystkich wojen. Zmęczeni żołnierze, zdobywcy, ciemiężyciele ale przecież i ofiary w jednym, jedzą posiłek. Pożerają mięsne konserwy, których zapach roznosi się po całej widowni Znak doskonały, teatr zmysłów I nie zawiodłem się, jestem w nastroju spektaklu. Poprzez smak, zapach, rzeczywistość tuszonki, mogę z łatwością odtworzyć wrażenia. Brecht byłby zadowolony No właśnie, ale Po co komu Brecht? Cała dyskusja wokół ostatniej (drugiej) premiery Białoruskiego Niezależnego Teatru Cz, rozpoczęła się w sposób cokolwiek absurdalny. Przy czym podkreślam, że nie mam tu na myśli negatywnych konotacji słowa. Zaczęła się bowiem z pułapu, o którym czasem twórcy spektakli mogą t