Kiedy po rozmaitych dokona­nych działaniach i zabiegach saldo przedsięwzięcia nie jest dodatnie, wzywa się przysięgłe­go księgowego do sporządzenia analizy bilansu. Takie wypróbowane postępowanie wydaje się najwłaściwsze w stosunku do wystawienia w Teatrze Narodo­wym sztuki "Jak wam się podoba". Szczegółowe zbadanie akty­wów i pasywów, choć - podob­nie jak lektura ksiąg handlo­wych - nie jest atrakcyjne dla czytelnika, zaś piszącemu (po­dobnie jak praca kontysty) nie daje satysfakcji autorskiej, poz­wala jednak wyjaśnić przyczyny i pozycje składające się na wy­nik końcowy. Pierwszą i najmocniejszą pozycją po stronie aktywów jest, oczywiście, sam Szekspir, ale również jego tłumacz. Wielokrot­nie wypróbowany na scenach tekst sprawia, iż komedia pozby­ła się antykwarycznego mizdrze­nia, które widz naszego stulecia odczuwa zarówno przy odbiorze trzystuletniego oryginału, jak stu­letniego Ulricha. Modernizując język sztuki w bardzo