Temat Axer pisarz... Wraz z pierwszą myślą stanęły mi przed oczyma nie tomiki jego prozy, ale obraz bibliotek w mieszkaniu przy ulicy Odyńca i w mieszkaniu Ewy Starowieyskiej przy ulicy Langiewicza - obydwie w Warszawie. To nie były przytłaczające księgozbiory, ale rysowały, wraz z lekturami na tak zwanym podorędziu (na biurku, na stoliku), portret człowieka wśród książek. Wydaje mi się, że spojrzenie na pisarstwo Erwina Axera od strony księgozbioru, który zgromadził (pierwsze pytanie, czy rzeczywiście go gromadził), przez pryzmat tego, co i kiedy czytał, jak czytał, może być inspirujące. Wiele odpowiedzi na te pytania daje rozmowa Barbary N. Łopieńskiej, przeprowadzona w 1996 roku w cyklu "Książki i ludzie" dla "Res Publiki Nowej" (Łopieńska, 1996). Pożyteczne są i inne wywiady z Axerem i, oczywiście, napisane przez niego książki. Dużo mi dał kontakt z synami, Jerzym i Andrzejem, a także z Agnieszką Rabińską, wieloletnią redaktorką k