Wyciemnienie. Niespokojna muzyka przybiera na sile aż do granic wytrzymałości. Pełen przerażenia narastający krzyk - to Bianka budzi się z nocnych, koszmarów. W głębi, na planie wyższym widać dwa białe panieńskie łóżka, niżej rozgrywać się będą sceny rodzinne i salonowe. Z góry zwisają jakieś spopielałe formy okalające ramę sceny. Białe lampy rozstawione na różnych poziomach z lekka rozświetlają stylowe wnętrze. Dekoracja stała, jedynie pewne jej elementy czy rekwizyty zaznaczać będą zmianę miejsc. Ostre przerywniki muzyczne (chwilami aż zbyt głośne) podkreślają wyznaczony przez Różewicza podział na poszczególne obrazy. Oglądamy codzienne życie zamożnej ziemiańskiej rodziny, dostatnio mieszkającej i dobrze ubranej. Przeważa biel, uzupełniona kolorem perły. Pastelowa tonacja wyznacza miarę elegancji i dobrego smaku. Ale już pierwsze nocne rozmowy dwóch dorastających dziewcząt zdradzają rozdźwięk, jaki panuje między tym ze
Źródło:
Materiał nadesłany
Teatr, nr 1