Ale mieliśmy w kwietniu w Warszawie do oglądania jeszcze jedną wspaniałą rolę: Krystyna {#os#305}Janda{/#} wystąpiła z monodramem "Biała bluzka", do tekstów Agnieszki {#os#8346}Osieckiej{/#}. Piszę "z monodramem", choć nie wiem, czy jest to najlepsze słowo na określenie przedstawienia, w którym tekst mówiony przeplatany jest piosenkami i w którym obecna na scenie aktorka toczy dy­skurs z głosem płynącym z głośnika. W każ­dym razie, jakkolwiek by go nazwać, jest to spektakl bardzo interesujący, bardzo ory­ginalny i dający widzom rzadką okazję obco­wania przez półtorej godziny wyłącznie ze znakomitym aktorstwem Jandy. "Biała blu­zka" - to adaptacja bodaj nie wydanej jesz­cze powieści {#os#8346}Osieckiej{/#} pod tym tytułem. Po­wieści o dziewczynie niewątpliwie urokliwej, pełnej fantazji, żyjącej na imponującym lu­zie, w całkowitym oderwaniu od reguł tego świata, zapewne kłopotliwej w bliższym poży­ciu i jednocześnie nieszczęśliwe