Ingmar ViIIqist tytułem "Beztlenow­ce" opatrzył cykl jednoaktówek, w którego skład wchodzą m.in. "Kostka smalcu z bakaliami", "Fan­tom", "Lemury i Beztlenowce". Pod norwesko brzmiącym pseudonimem ukrywa się podobno jeden z najpo­pularniejszych polskich dramatur­gów, który nie chce, aby jego praca oceniana była przez pryzmat dotych­czasowego dorobku. Bohaterami spektaklu są dwaj mężczyźni i dziecko. Wychowanie małego człowieka jest dla obu pa­nów próbą, w której muszą zdefi­niować swój pogląd na świat, zwe­ryfikować wybory, rozliczyć się z przeszłością i zaplanować przy­szłość. Dramaturgię dopełniają róż­nice między dorosłymi bohaterami oraz zagadka - pochodzenie dziec­ka. Dociekliwy widz z pewnością zada sobie pytanie, skąd pochodzi dziecko i czy istnieje ono napraw­dę, czy też jest jedynie projekcją wyobraźni mężczyzn.