"Bat Yam" w reż. Yael Ronen w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i "Tykocin" w reż. Michała Zadary w Teatrze Habima w Tel Awiwie. Pisze Tomasz Plata w Dzienniku.

Co młody polski reżyser teatralny o dużym, udowodnionym już wcześniej wyczuciu spraw społecznych może i powinien powiedzieć w przedstawieniu, które ma być grane w jednym z największych teatrów w Tel Awiwie? W dodatku w przedstawieniu, które jest ważną częścią Roku Polskiego w Izraelu, a zatem imprezy o własnej logice i własnych celach. Wedle wszelkich obiegowych intuicji w takim przypadku powinniśmy oczekiwać spektaklu o ciężkich doświadczeniach z przeszłości: trupach ukrytych w szafie, demonach zamiecionych pod dywan. To tematy trudne, słabo obecne w zbiorowej dyskusji, ale zarazem już jakoś usankcjonowane, wpuszczone na salony, poprawne. "Bat Yam - Tykocin", współprodukcja Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Teatru Habima w Tel Awiwie oraz Instytutu Adama Mickiewicza, rzeczywiście dotyka tych tematów, bierze je za swą podstawową inspirację. Równocześnie jednak nie dochowuje wierności poprawnościowym schematom. Realnie drażni, bo pokazuje