"Utopia" w reż. Andrzeja Pakuły w Teatrze Polskim w Poznaniu. Pisze Ewelina Szczepanik w serwisie Teatr dla Was.

Krytyka traum nowoczesnej i powojennej Europy to najpopularniejszy bodaj temat w polskim (i nie tylko polskim) teatrze. Równie powszechnym zagadnieniem jest analiza bieżących wydarzeń w kontekście traum różnorakich. Dyskurs krytyczny prowadzony przez teatr często jednak przeistacza się w litanię uproszczeń wmontowanych w kiepski spektakl - znamienne, że te dwie cechy często idą z sobą w parze Nie inaczej jest w przypadku "Utopii" w reżyserii Andrzeja Pakuły w Teatrze Polskim w Poznaniu. Scenografia przypomina las albo wyspę - usypany krąg z kory, na nim pieńki, w tle ekran z wyświetlonym obrazem morskich fal. Ten odizolowany, spokojny teren jest przełamany obecnością mównicy, do której podchodzi polityk (Aleksander Machalica). Powtarza komunały, znane nam z przemówień dowolnego polityka którejkolwiek opcji. Dopiero kiedy pojawia się data (1934 rok), uwidacznia się kontekst historyczny - przemowa Himmlera w Poznaniu z 4 i 6 października 1943, w któr