EN

11.01.1992 Wersja do druku

"Betleem Polskie" superszopka

Jasełka to najpopularniejsza i jedna z najstarszych form teatralnych w Polsce. Wywodzi się z misteriów średniowiecznych, zapoczątkowanych przez franciszkanów w XIII w. W polskiej tradycji nosi też nazwy: szopka, herody. W różnych wersjach i odmianach pojawia się od wieków w kościołach, klasztorach, na placach, w domach prywatnych. Stanowiła podstawowy repertuar teatrów ludowych, weszła też na wielkie sceny dramatyczne. Nie dziwi więc i to, że znalazła się w repertuarze wrocławskiej operetki (znów acz niepostrzeżenie przemianowanej na Teatr Muzyczny). Ba, wyraża jakby swoistą logikę linii repertuarowej, realizowanej od niespełna roku przez dyrektora Jana Szurmieja na tej scenie. Oto po międzynarodowym "Music-hallu" po "żydowskim" "Skrzypku na dachu", po "masońskim", acz spreparowanym dla dzieci "Małym czarodziejskim flecie", przyszła kolej na swojskie, "katolickie" jasełka - "Betleem polskie" Lucjana Rydla. Aliści zapał realizatorów okazał się

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

"Betleem Polskie" superszopka

Źródło:

Materiał nadesłany

Słowo Polskie

Autor:

Kazimierz Kościukiewicz

Data:

11.01.1992

Realizacje repertuarowe