Do programowych atrakcji Festiwalu należało polskie prawykonanie "Peter Grimes'a" Beniamina Brittena. Wystawiona w 1945 roku na scenie Sadler's Wells w Londynie, opera obiegła już wszystkie czołowe sceny świata, przynosząc kompozytorowi sławę i przydomek angielskiego Glinki. Na czym polega popularność Brittena i jego znaczenie dla muzyki angielskiej? Olbrzymia komunikatywność języka muzycznego "Peter Grimes'a' i późniejszych jego oper: "Billy Bud", "The Rape of Lucretia", "Albert Herring" i "The Turn of the Screw" łącznie z operami dziecięcymi ,"Lets make an Opera" i "The Little Sweep" - odpowiada wrażliwości artystycznej i poziomowi muzycznego wyrobienia publiczności angielskiej.

Dążenie do sztuki "popularnej" jest u Brittena zamierzone: "Dziś wspólnota wydaje zlecenia artyście. I nie sądzę, żeby to było czymś złym. Nie jest rzeczą złą dla artysty starać się oddać usługę różnego rodzaju różnym ludziom..." pisał kompozytor w liście otwartym do gminy Lowestoft, w odpowiedzi na nadanie mu w r. 1931 godności honorowego obywatela. Komunikatywność muzyki Brittena wypływa również z jego założeń estetycznych i formalnych: "Nie wiem dlaczego miałbym się silić na wynajdywanie całkowicie własnego sposobu wyrażania. Piszę w sposób najlepiej odpowiadający słowom, tematowi czy dramatycznej sytuacji, jakie mi się trafiają..." Istotnie fraza muzyczna u Brittena kształtuje się pod wpływem naturalnej intonacji i rytmu angielskiej mowy potocznej, służy wyłącznie podkreśleniu napięć dramatycznych czy scharakteryzowaniu stanów uczuciowych. Wzorów do tak idealnego stopienia muzyki z prozodią i z treścią emocjonalną poemat