O pierwszym dniu Bemowskich Zaburzeń Teatralnych pisze Hubert Michalak z Nowej Siły Krytycznej.

Miejsce artysty niepełnosprawnego w sztuce i swoboda jego wypowiedzi, oraz konfrontacja zawodowych i amatorskich zespołów teatralnych to główne cele, jakie stawia festiwalowi jego organizatorka, Agata Adamek. Pierwsza, niejako rekonesansowa edycja festiwalu, bazuje na tym zderzeniu, budując w widzach potrzebę wyciągnięcia własnych wniosków. Zestawiając pracę zawodowców z amatorami, aktorów zdrowych z niepełnosprawnymi, wskazuje na konieczność uwzględnienia naturalnej potrzeby ekspresji i wyrażania siebie poprzez sztukę, które w odniesieniu do twórców niepełnosprawnych są marginalizowane. Pociąga to za sobą szereg konsekwencji - już choćby dla krytyków. Nie chodzi tu bynajmniej o konieczność wypracowania nowego języka, innej formy pisania o teatrze - zrównując jednych i drugich wykonawców nadaje się im takie same prawa i obowiązki. Istotniejsze jest raczej przełamanie myślenia o sztuce artystów niepełnosprawnych jako o słabszym, mniej istotny