Bruno Jasieński, poeta, dramaturg, powieściopisarz, autor "Balu manekinów", odgrywał w polskim życiu artystycznym lat dwudzie­stych poważną rolą. Jeden z głównych u nas szermierzy futuryzmu (zbiór wierszy "Nóż w brzuchu" był swojego rodzaju skandalem), stał się Jasieński poetą polskiej lewicy, by wkrótce zostać świadomym komunistą. Jego wczesne utwory poetyckie utrudniły mu poważnie sto­sunki z władzami - trudno­ści te zakończyły się emigra­cją poety do Paryża w 1925 r. Tutaj powstają najdojrzalsze dzieła Jasińskiego-natchnio­ne "Słowo o Jakubie Szeli" (1926) oraz powieść "Palę Pa­ryż" (1917), drukowana na ła­mach "L'Humanite", za któ­rą ówczesne władze francu­skie, mimo protestów szeregu pisarzy, takich jak: Henri Barbusse, George Duhamel, Jules Romains, wysiedlają autora z granic Francji. Ja­sieński udaje się do Moskwy, gdzie włącza się w czynny nurt radzieckiego życia umysłowego jako pisarz i dzia­łacz polityczny. Tuta