BRUNO JASIEŃSKI umarł w r. 1939 w drodze na zesłanie. Ale jego śmierć cy­wilna, śmierć jako pisarza nastąpiła już wcześniej, z chwilą aresztowania go w r. 1937, gdy podzielił los wielu wybit­nych polskich (i nie tylko polskich) komunistów jako ofiara czystki, którą dyrygowali Stalin i Beria. Od­tąd przez osiemnaście lat pamięć Jasieńskiego jako człowieka i pisarza okry­wało milczenie. Jego prze­śladowcom nie wystarczyło, że zabili człowieka. Chcieli zniszczyć także jego twór­czość, jego oryginalne, nie poddające się schematom pisarstwo. Nie wznawiano jego książek, po aresztowa­niu pisarza poginęły jego rękopisy. Nie mamy dziś oryginału polskiego jego powieści ,,Człowiek zmie­nia skórę", zaginął pol­ski tekst jedynej sztuki teatralnej Jasieńskiego "Bal manekinów". Tak więc część twórczości tego wy­bitnego pisarza polskiego musimy dziś odtwarzać z tekstów rosyjskich. W tej formie - w prze­kładzie Ana