Program ma tytuł "Brel", najbardziej eksponowana jest {#os#7}Fatyga{/#}, najsilniejsze wrażenie robi {#os#21}Bajor{/#} ale, moim zdaniem, największe zasługi położył {#os#3693}Mły­narski{/#}, który przetłumaczył teksty i razem z {#os#29}Kamińskim{/#} wyreżyserował to znakomite przedstawienie w "Ateneum". I na tym można by skończyć gdyby nie to, że "Brel" jest ko­lejnym dowodem renesansu za­potrzebowania na piosenkę tek­stową, poetycką, a takie są właśnie piosenki Brela. Sukces przedstawienia na scenie kameralnej "Ateneum" po­lega jednak nie tylko na war­tości samych utworów, ujętych w wartkie i zwarte widowisko. Młynarski ocalił ich poetykę i poetyckość w przekładach. Jak wąż przewija się przez gąszcze i chaszcze naszego języka, nad podziw sprawny w wynajdywa­niu jednozgłoskowców, których mamy tak mało, chwilami tylko niepotrzebnie zamyka spadek wiersza partykułą lub spójni­kiem czy też nie zwraca uwa­gi na prozodię. Ale jest w