Sztukę "Sen nocy letniej" napisał William Szekspir dla uświetnienie uroczystości zaślubin w magnackich kręgach. Pierwszy raz zagrano ją w Londynie w 1594 roku. W Polsce dopiero w XIX wieku można ją było oglądać na deskach scenicznych. Marsz weselny Mendelsswohna do dzisiaj towarzyszy uroczystościom ślubnym. W sztuce nakładają się na siebie dwa plany: pierwszy dotyczy przygotowań do ślubu księcia Aten Tezeusza z królową Amazonek Hipolitą, pokonaną na wojnie. Ateny przygotowują się do weselnych uroczystości. Grupa rzemieślników umawia się w gaju pod miastem na próby dramatu o miłości Priama i Tyzbe. Ich inscenizacja ma uczcić święto. Tymczasem na książęcym dworze zjawia się Egeusz z skargą na własną córkę Hermię, która nie chce poślubić przeznaczonego jej przez ojca Demetriusza, ponieważ kocha Lizandra. Para kochanków ucieka do lasu Padeńskiego. Miejsce to pełne jest elfów, duchów i duszków król
Tytuł oryginalny
Bajkowa opowieść
Źródło:
Materiał nadesłany
Słowo Polskie nr 88