EN

11.09.2000 Wersja do druku

Bajka dla dorosłych

Inspiracją do napisania "Czerwonego szalika" była dla Jac­ka {#os#8734}Papisa{/#} popularna i wszystkim dzieciom znana bajka o czerwonym Kapturku oraz opowiadanie Angeli Carter "To­warzystwo wilków". Nie jest to jednak przedstawienie prze­znaczone dla najmłodszej publiczności. Sztuka jest paro­dią, a nawet pastiszem popularnej bajki. Zanim odsłonięta zostanie czer­wona kurtyna, słychać śpiew ptaków, co wprowadza już w at­mosferę baśniowości. Na nie­wielkiej scenie są pnie drzew, jest biegający jeż, słychać sko­wyt wilków, pojawiają się my­śliwi, jest nawet czarownica. Nie brakuje także Czerwonego Kapturka, który w tej bajce ma na imię Marysia (Dorota {#os#25261}Abbe{/#}). W scenografii i kostiumach bo­haterów dominuje kolor czer­wony: czerwone są krzesła, suknia Matki i Marysi, sweter ojca, nawet miotła Czarownicy jest czerwona. Scenografia mo­głaby wskazywać, że to, co za chwilę będzie rozgrywać się przed oczami publiczności, to d

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Bajka dla dorosłych

Źródło:

Materiał nadesłany

Słowo Polskie nr 212

Autor:

Magda Wojciechowska

Data:

11.09.2000

Realizacje repertuarowe