Zmarł jeden z najwybitniejszych teatrologów naszych czasów.
Po jego śmierci kondolencje złożył redaktor naczelny Critical Stages” prof Savas Patsalidis:
„Dear friends, a major theatre scholar has passed away last night: Hans-Thies Lehmann. Words fall short of describing his impact on contemporary theatre.
A great loss!! Our deepest condolences to his wife Eleni and his family.
Savas”
Polska sekcja IATC/AICT dołącza się do tych słów pożegnania Hansa-Thiesa Lehmana.
Profesor Hans-Thies Lehmann (ur.22 września 1944 – zm. 17 lipca 2022), laureat nagrody IATC/AICT Thalia 2018, jeden z czołowych niemieckich i międzynarodowych ekspertów teatralnych. Oprócz opublikowania wielu znaczących książek i artykułów zarówno o teatrze, jak i sztukach performatywnych, jego „ukoronowaniem” jest z pewnością „Teatr postdramatyczny”, wydany we Frankfurcie w 1999 roku (wydanie polskie – 2002). Od tego czasu książka ta została przetłumaczona na wiele języków – francuski, polski, chorwacki, słoweński, słowacki, perski, portugalski, hiszpański, japoński, angielski i inne. Stał się jednym z najważniejszych teoretycznych kamieni probierczych nie tylko w teatrze i performatyce, ale także we współczesnej praktyce i krytyce teatralnej. Rzeczywiście, wielu krytyków opiera się na paradygmacie postdramatycznym, aby wyjaśnić współczesne sztuki sceniczne w całej ich ogromnej różnorodności.
Pozostaje mieć tylko nadzieję, że sami krytycy nie dorzucili do błędnych odczytań i polemik, jakie wywoływało pojęcie „postdramatyki” – najbardziej absurdalna interpretacja jest taka, że teatr postdramatyczny to teatr bez tekstu. Powodem, dla którego postdramatyczny wywarł tak silny wpływ na pole teatru, jest raczej dekonstrukcja klasycznej formy dramatycznej (z jej pojęciami np. figuracji, narracji i charakteryzacji) oraz klasycznych przekonań estetycznych odnoszących się do sceny. życie dramatu – takie jak mimesis, interpretacja i tak dalej.
W latach 1981-1987 Lehmann współpracował z Andrzejem Wirthem przy tworzeniu programów studiów dla teatrologii stosowanej na Uniwersytecie w Gissen. Od 1988 roku aż do przejścia na emeryturę w 2010 roku Lehmann wykładał jako profesor teatrologii na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. Wykładał gościnne w Amsterdamie, Paryżu. Wiedniu, Krakowie, Tokio, Kownie i w Charliyytesville.
Opublikował książki dotyczące teatru współczesnego, teorii teatru i estetyki, a także twórczości Bertolta Brechta i Heinera Mullera.
W 2017 roku Lehmann został przyjęty do Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie.
Ostatnio Lehmann mieszkał w Atenach ze swoją żoną, krytyczką teatralną Helene Varopoulou.