Przełożyć "Odpocznij po biegu" powieść Władysława {#au#12}Terleckiego{/#}, na język teatru - to rozwiązać zadanie z kwadraturą koła. Świat powieściowy Terleckiego konstruowany jest bowiem swoiście: bohaterowie utworu (Sykstus - zakonnik i zbrodniarz, Barbara - jego kochanka dorożkarz, prezes sądu i inni) nie mówią wprost o swoich czynach, uczuciach, refleksjach, o motywach swego postępowania, lecz wypowiadają się poprzez Iwana Fiedorowicza, sędziego śledczego; ten zaś - będąc bohaterem pierwszoplanowym - istnieje poprzez narratora, me nazwanego z imienia, który jakby przypomina sobie, starając się być bezstronnym, beznamiętnym, wydarzenia dramatu (rozumiemy tutaj to określenie "życiowo", nie w myśl definicji ze Słownika terminów literackich"), jaki rozegrał się w jednym z klasztorów - i jego okolicach - w tzw. Kongresówce na krótko przed wybuchem I wojny światowej. Tym samym każda informacja o wypadkach w klasztorze dociera do czytelnika opa