"Mewa" Antoniego Czechowa w reż. Sebastiana Myłka na Scenie 21 Off Teatru Nowego w Krakowie. Pisze Klaudia Muca w serwisie Teatr dla Was.

Ideę od jej realizacji (wcielenia) dzieli spora przestrzeń, którą wypełnia to, co z perspektywy jakiegoś maksymalistycznego i idealistycznego projektu - jak na przykład projekt stworzenia dzieła eksperymentalnego, utworu zrywającego z dotychczasowymi konwencjami, nowatorskiego pod względem formalnym - jest niewiele znaczącym dodatkiem do idei, pozostającym w tle, nie będącym ani jej potwierdzeniem, ani zaprzeczeniem. Tę przestrzeń wypełnia życie, przy czym nie chodzi tu o życie w ogóle, "nagie życie" w rozumieniu Giorgio Agambena, czyli ontologiczny fakt istnienia i wynikające z niego konsekwencje, ale o codzienny wymiar życia i wszystkie konieczności, które stanowią jego istotę (np. konieczność zdobycia środków utrzymania). Właśnie o codzienności, która brutalnie odseparowuje od podniosłości czy idealizmu opowiada dramat Czechowa. "Mewa" Sebastiana Myłka dopowiada trochę więcej. "Mewa" Myłka nie jest adaptacją dramatu Czechowa. Nie jest te�