Znany i lubiany aktor teatralny, filmowy i serialowy, Artur Barciś, spotkał się 14 czerwca 2022 roku ze swoimi fanami w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Powodem wizyty artysty nad Kamienną była promocja książki „Aktor musi grać, by żyć”, której jest bohaterem, a którą zadedykował wnuczętom: Jadzi i Guciowi.

To druga książka w dorobku literackim Artura Barcisia. Pierwsza, „Rozmowy bez retuszu”, do których aktora zaprosiła Marzanna Graff ukazała się w 2011 roku nakładem Wydawnictwa M. Najnowsza, opublikowana przez Wydawnictwo Otwarte, jest wywiadem-rzeką, który przeprowadziła z Barcisiem Kamila Drecka.

Artur Barciś znany jest szerszej publiczności z ról Tadzia Norka w sitcomie „Miodowe lata” i Arkadiusza Czerepacha w kultowym „Ranczu”. W obydwu stworzył doskonały duet z Cezarym Żakiem. Obaj występują też w „Zemście” i „Słonecznych chłopcach” na deskach warszawskiego Och-Teatru. Bo to teatr wydaje się być właściwą domeną Barcisia, absolwenta szkoły… filmowej w Łodzi (1979 r.). Pierwszy angaż otrzymał w stołecznym Teatrze Na Targówku (m.in. „Fanfan Tulipan”, „Miłość na budowie zleconej”). Potem na dwa sezony trafił do Teatru Narodowego, gdzie występował w sztukach reżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza, Ryszarda Peryta, Krystynę Skuszankę i Jerzego Krasowskiego. W 1984 roku zagrał gościnnie w „Trans-Atlantyku” na deskach Teatru Ateneum, z którym następnie związał się na długie lata. Stworzył tu znakomite kreacje w takich spektaklach, jak „Burzliwe życie Lejzorka”, „Samobójca”, „Mein Kampf” (jako Hitler), „Wujaszek Wania”, „Zmierzch”, „Kasta la vista”, „Don Juan albo Kamienna uczta”. Zagrał też liczne role w Teatrze Telewizji. Artur Barciś nie tylko gra, ale również reżyseruje w wielu teatrach na terenie całej Polski, m.in. w Gorzowie Wielkopolskim, Lublinie, Katowicach czy Koszalinie. Kinomanom znany jest dzięki rolom w wielu filmach, wśród nich są „Znachor”, „Człowiek z żelaza”, „Rozmowy kontrolowane”, „Wielki Tydzień”, „Braciszek”. Role godne zapamiętania zagrał w filmach Krzysztofa Kieślowskiego „Dekalog”, Janusza Dymka i Andrzeja Swata „Tulipan” czy Stanisława Barei „Zmiennicy”.

Spotkanie w ostrowieckiej bibliotece było znakomitą okazją do rozwinięcia wielu wątków poruszanych w książkowym wywiadzie. Począwszy od przykrych przeżyć słabego, niskiego chłopaka w szkole podstawowej w podczęstochowskich Rędzinach, który już wtedy postanowił, że zostanie aktorem, a potem konsekwentnie do tego dążył na przekór wszelkim okolicznościom. Z ogromną swadą Artur Barciś opowiadał o wygranym ogólnopolskim konkursie recytatorskim i maturze z matematyki, którą zdał głównie dzięki koleżance z klasy, co umożliwiło mu zdawanie do szkoły aktorskiej, gdzie już na egzaminie wstępnym jego nieprzeciętny talent dostrzegły Maria Kaniewska i Jadwiga Chojnacka. A potem jako jedyny z roku nie otrzymał propozycji pracy w żadnym teatrze, zatem sam musiał poszukiwać angażu. Postawił – ku zaskoczeniu kolegów – na Warszawę i tak trafił do Teatru Na Targówku. Kiedy zwolnił się stamtąd, bo chciał zagrać główną rolę w serialu „Odlot”, a dyrektor Jonkajtys nie wyraził na to zgody, Jan Machulski umówił go z Adamem Hanuszkiewiczem i tak trafił na scenę narodową. Nie zabrakło również refleksji o aktorstwie, także tych nie najweselszych, gdy Barciś mówił, że dziś każdy może być aktorem (przynajmniej z nazwy), nawet ten, kto występuje w produkcjach typu „Dlaczego ja?” i nie posiada podstawowych umiejętności technicznych. Żartem cytował Barciś Krystynę Jandę, która zwykła mówił: „Aktorstwo to jest taka prosta rzecz: należy włożyć tekst do głowy, myśleć tym tekstem i grać!”. Dlatego też Barciś – reżyser wymaga od aktorów perfekcyjnego opanowania tekstu sztuki.

Spotkanie autorsko–aktorskie zakończyło wspólne zarapowanie fragmentu jednej z piosenek z repertuaru Artura Barcisia „Dykcja” ze słowami:

Gęba kępa kędy
Dęba pęka tędy
Rębacz stęka zęby
Treść Sierpc sierść