Doczekaliśmy się polskiej premiery Arra­bala, o którym mówi się powszechnie, że to naśladowca Ionesco i Becketta. Reżyser przedstawienia warszawskiego - Helmut Kajzar - Arrabalowskie problemy i obsesje umiejętnie wyeksponował. Ukazał sztukę zwartą i logiczną. Odniósł wszakże sukces jedynie częściowy, ponieważ z własnej, słu­sznej interpretacji nie wyciągnął konsekwen­cji do końca. Kajzar trafnie dobrał jedno­aktówki, uwypuklił "hiszpańską obsesję" Arrabala, koszmar wojny domowej, o czym nie zawsze pamiętano nawet w wystawie­niach francuskich. Pamiętając o pewnych wskazaniach Artauda i innych autorów Wielkiej Reformy stworzył przedstawienie prawdziwie awangardowe, w którym liczy się nie tylko słowo, ale także inne środki wyrazu teatralnego. Scenograf Daniel Mróz trafnie zrozumiał intencje reżysera, współ­praca wydała dobre owoce. "Guernica". Już początek Guernici bu­dzi zainteresowanie. Bombardowanie miasta sugeruje rozjaśnianie