EN

1.12.1969 Wersja do druku

Ariel i Kaliban

1. Najpierw na wyspie był Ariel. Ariela uczyniła swym sługą wiedźma Sykoraks. "Ta przeklęta wiedźma, za rozmaite zło, za cza­ry, zbyt straszne nawet dla ucha, wygnana została z Algeru". Urodziła tu Kalibana, "sy­na pomarszczonego, piegowatego psa" zaś Ariela, który był "zbyt wrażliwy, zbyt deli­katny by spełniać jej wulgarne rozkazy" ka­zała zakleszczyć w pniu rozłupanej sosny, gdzie "mieląc przekleństwa i jęki, jak wiatr miele powietrze" tkwił lat dwanaście. Umarła w tym czasie Sykoraks, jedynym mieszkań­cem wyspy i jej władcą był Kaliban, do cza­su gdy trafił tam Prospero, wygnany książę Mediolanu. Prospero sztuką swą czarodziej­ską rozwarł "obcęgi sosnowe" i wydarł z nich Ariela, który odtąd wiernie służy swemu pa­nu, tęskniąc za obiecaną mu wolnością. "Kiedyś ja tu byłem królem" przypomina Kaliban Prosperowi, "ta wyspa jest moja, po matce, a ty mi ją zabrałeś". Dzisiaj jest słu­gą pełniącym najbardziej obmierzłe

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Ariel i Kaliban

Źródło:

Materiał nadesłany

Teatr

Autor:

Jerzy Koenig

Data:

01.12.1969

Realizacje repertuarowe