"Architektura światła" powstała również z inspiracji myślami, rytuałami i obrzędami różnych religii. Pojawiają się tu między innymi odniesienia do poematu "Nocy ciemnej" św. Jana od Krzyża, "Księgi o Podróży Nocnej do Najbardziej Szlachetnego Miejsca" Ibn Arabiego, "Czekając na Godota" Samuela Becketta, czy symbolu Om Mani Padme Hum z mistyki tybetańskiej. W przedstawieniu jest też refleksja nad czynnikiem żeńskim i męskim w świecie - mityczną i rzeczywistą rolą kobiety i mężczyzny, a także rytuałami towarzyszącymi narodzinom, życiu i śmierci. Tancerze kreują symboliczne postacie związane z życiem duchowym i ziemskim. Pojawia się "pielgrzym, mędrzec i prorok", ale i "poszukujący prawdy uczeń". Jest też "wielka kapłanka i bogini", "mistrz ciemnej strony" czy "targany namiętnościami poszukiwacz emocji". Są "ludzie ziemi": "kobieta i matka", "mężczyzna - skała", "ofiarowana". Wreszcie także uosobienie "czystości, prawdy i wolności"