Co roku wczesną wiosną, w okresie świąt boga winnej latorośli i odradzającej się natury - Dionizosa, czę­ścią uroczystego święta były przedstawiania dra­matyczne tragedii i komedii. Treścią ich były wy­darzenia mityczne, czasem współczesna historia. Za­wartością głębszą inter­pretacja tych wydarzeń, próbująca rozwiązać za­gadnienia dotyczące sen­su życia i postaw czło­wieka wobec świata. Tra­gicy dążyli do interesującego, a często i wstrząsa­jącego przedstawienia mi­tu. Celem nadrzędnym je­dnak było ukazanie na przykładzie losów bohaterów, działania praw kie­rujących życiem ludzkim. Widz w starożytnej Grecji przychodził do teatru znając już dokładnie treść sztuki, znał ją z podań śpiewanych, recytowanych przez rapsodów Dlatego więc poeta dramatyczny nie miał ambicji wymyślania nowych zdarzeń, kładł natomiast cały wysiłek w nadanie znanym sprawom głębszego sensu, w wy­tłumaczenie pobudek dzia­łania b