Na scenę "Lalki" wdrapują się z bocz­nych wejść od widowni seksowne Anioły. Skrzydlaci poligloci przez dłuższy czas dopytują się, do jakiego kraju właści­wie trafili, próbując ustalić język akcji wido­wiska, które pragną zapowiedzieć. Gdy wreszcie lokalizują ją w Warszawie, ich ryt­miczna melorecytacja zapowiada, iż za chwilę widzom przedstawiona zostanie po­uczająca historia Ebenezera Scrooge'a. W adaptacji lvety Śkripkowej na scenie po­jawia się w tym momencie sam Autor - Charles Dickens, którego obszerna pelery­na przeistacza się w panoramę Londynu anno 1843. Z biografii Dickensa wiadomo, że jego hobby, manią i życiową pasją był właśnie teatr. Przez wiele lat w połowie wie­ku prowadził domową antrepryzę zwaną Tavistock House Theatre, gdzie grywał sam, z przyjaciółmi, rodziną (miał dzie­sięcioro dzieci oraz licznych krewnych), tu­dzież z pomocą wynajętych zawodowych sił aktorskich. Widać z powyższego, jak sensowne scena