To nie była zwyczajna pre­miera. Starannie wyselekcjo­nowana publiczność, zanim bohater wieczoru na dobre sta­nął na scenie, rozpoczęła owację. Nie było wyjścia. Aktor przytoczył odpowiednią na tę okazję anegdotę z żywota słyn­nego XIX-wiecznego aktora Alojzego Żółkiewskiego i je­szcze raz wybiegł na scenę. Andrzej Łapicki na scenie pojawił się po raz pierwszy, jak przypomniał po spektaklu Aleksander Bardini, w niemej roli kosodzierżcy w "Weselu". Po 50 latach, na jubileusz, czwarty raz (wliczając insceni­zacje Teatru Telewizji) przygo­tował "Śluby panieńskie" hra­biego Fredry. Jednak dopiero po raz pierwszy sam w nich wystąpił. Zarezerwował dla siebie rolę Radosta. Kazimierz Wierzyński, w jednej z najlepszych jakie kie­dykolwiek wyskrobano re­cenzji "Ślubów", napisał: "Bo co jest najbardziej niesfałszowaną cechą tej starej komedii? Jej żywotność, jej niepostarzała uroda, jej stuletnia młodość. Ten jej najprawdziwszy "ma­gne