Rozmowa z reż. Stanisławem Brejdygantem

RTV: - Liczba użyta w tytule oznacza, że Giraudoux podjął trzydziestą ósmą wersję mitu o Amfitrionie i Alkmenie w dziejach literatury. Nie mieliśmy w Polsce chyba ani polowy tej ilości inscenizacji "Amfitriona", ale bądź co bądź było ich już niemało. Co Pan nowego chciał w nim odkryć, podejmując wprowadzenia go na ekrany TV? S. B.: - Często słyszymy, że elegancka i wyrafinowana elokwencja Giraudoux, pełna efektownych tyrad, dygresji i paradoksów tworzonych czasem dla samego paradoksu, nie najlepiej już koresponduje z wrażliwością odbiorcy współczesnego. W dużej mierze z tym się zgadzam, ale jednak przyjąłem propozycję zrealizowania "Amfitriona", gdyż zafrapowała mnie możność odczytania tego utworu jako - sztuki o Alkmenie. To znaczy o uczciwości wewnętrznej, o potrzebie obrony wierności. Ten moralny sens litworu jest w pełni współczesny, mimo dość "niedzisiejszej" poetyki autora i choć od napisania "Amfitriona" w roku 1928 upłynęło