Prawie połowę życia spędził na emigracji. Po włoskiej Riwierze jeździł garbusem, w Meksyku wybudował ranczo, do Nicei wyjechał, żeby patrzeć na ludzi. W tym czasie opublikował kilkanaście dramatów oraz zbiory opowiadań i zyskał miano jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich pisarzy - pisze Anita Karwowska w Metrze.

Sławomir Mrożek, dramatopisarz, autor satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych, rysownik. Urodził się 29 czerwca 1930 r. w podkrakowskim Borzęcinie, w którym wraz z rodziną mieszkał także w czasie wojny. Studiował w Krakowie m.in. architekturę i orientalistykę, ale żadnego z tych kierunków nie skończył. Zadebiutował jako rysownik w 1950 r. na łamach "Przekroju". Jego pierwszą sztuką teatralną był dramat "Policja" wydany w 1958 r. W 1962 r. został jednym z czterech pierwszych laureatów literackiej Nagrody Kościeliskich. W 1963 r. wyemigrował z żoną do Włoch. Już na emigracji napisał w 1964 r. swój najsłynniejszy dramat "Tango", który przyniósł mu światową sławę. W kolejnych latach mieszkał m.in. w: USA, Niemczech, Włoszech i Meksyku. Do Polski wrócił w 1996 r. Rok później prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2002 r. Mrożek przeszedł udar mózgu, w wyniku