O 50. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych pisze Hubert Michalak w Teatrze.

Kaliskich Spotkań Teatralnych na tle innych festiwali wyraźnie maleje. Wciąż jednak jest to wydarzenie niezwykle ważne dla aktorów. Ich różnorodna twórczość skupia się tu przecież jak w soczewce. Dzięki kaliskim Spotkaniom nadal możemy pytać o trendy, kierunki i style współczesnego aktorstwa, które dominują w polskim teatrze. Stylem najważniejszym, a zarazem punktem odniesienia dla innych propozycji i poszukiwań, od lat pozostaje realizm psychologiczny. Polskie oblicza realizmu to wachlarz dość różnorodny, skupiony zarówno na reinterpretacji klasyki, jak i odkrywaniu nowych, słabo znanych tekstów, posługujący się dystansem, skrótem, przerysowaniem - zawsze jednak mocno wsparty na psychologii. Dystans wykonawców wobec siebie, jak i wobec postaci wygrywany bywa na różnych poziomach. Często dyktują go już decyzje obsadowe - tak działo się w "Trylogii" Jana Klaty, gdzie Sienkiewiczowski mit (wzmocniony filmami) został przez reżysera nie tyle po