"Wesołym wspólnikiem" W. Rapackiego i "Lasem" A. Ostrowskiego rozpoczął nowy sezon 1975/76 Teatr im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. Ta ostatnia pozycja - najczęściej bodaj grany komediodramat XIX-wiecznego pisarza rosyjskiego - stanowi ostrą satyrę na środowisko ziemiańskie. Reżyser Laco Adamik postanowił - najzupełniej zresztą słusznie - nadać sztuce taki kształt sceniczny, iżby przemówiła ona do wyobraźni współczesnych widzów, zatracając swoje historyczne już tylko przesłanie. Zmienił więc całkowicie realia sztuki, przeniósł fabułę z ziemiańskiego dworku do cyrku. Chciał po prostu stworzyć widowisko metaforyczne, groteskowo-farsową przypowieść poetycką. Scenę przemienił w arenę na której ustawił rekwizyty używane w cyrkowej sztuce. Ów symboliczny "las" (z tytułu sztuki), a więc "bór ciemny i pełen zgnilizny" - zmieniony został w arenę - także symbol, o tyle praktyczny, że bardzo pojemny w znaczeniu, chociaż jakże często ju�