"Czwartkowe damy" to debiut dramatopisarski (z 1976 roku) francuskiej aktorki Marie-Laure Bellon, znanej jako Loleh Bellon. Jej największe sukcesy sceniczne przypadły na lata sześćdzie­siąte, kiedy grała czołowe role w dra­matach Corneille'a, Claudela, w sztu­kach Giraudoux, później Geneta. Stwo­rzyła również nową, "odmłodzoną" postać Damy Kameliowej w scenicznej adaptacji słynnej powieści Dumasa-syna. Sztuka Loleh Bellon nie jest jed­nak spowiedzią aktorki, kroniką życia gwiazdy. To raczej przenikliwa w relacji psychologicznej i egzystencjalnej pró­ba dramatu obrazującego powolne wy­gasanie człowieka w jego najsmutniej­szym okresie życia, czyli starości. Bo­haterkami są trzy stare kobiety i na kan­wie ich wspomnień oraz epizodów z te­raźniejszości, oglądanych jakby z ukry­tej kamery, rysuje się ów początek koń­ca, nieodwracalna degradacja ciała, umysłu i chyba serca. Bo przecież z bie­giem lat przeszłość i życie realne coraz mni