"Być jak Charlie Chaplin" w reż. Mateusza Deskiewicza i Piotra Wyszomirskiego w Teatrze Gdynia Główna. Pisze Małgorzata Bierejszyk w Gazecie Świętojańskiej.

Chaplin w Gdyni? Czemu nie? Brama na świat to nie tylko miejsce, z którego się w świat wyrusza, ale to też przestrzeń, którą wielki świat przychodzi do nas. Autor konceptu, scenariusza i współreżyser, Piotr Wyszomirski, podchodząc do tematu losu artysty we współczesnej Polsce, odszedł od schematu "jak zarobić na bułkę i serek". Potraktował ten temat niebanalnie, przyglądając się raczej kwestiom naśladowania, inspirowania się, bycia fanem, posiadania guru, wewnętrznej dyskusji artysty i granic, które on sam sobie wyznacza. Zagadnienie bułki i serka też się przewinęło, ale wdzięczna jestem za to, że nie było ani oczywistością, ani koniecznością, lecz pojawiło się całkiem naturalnie, bezpretensjonalnie. Odczytałam ten monodram jako próbę zmierzenia się z problemem wagi ciężkiej: jak być sobą, będąc artystą. Do takich rozważań monodram jako forma został dobrze wybrany, zaś styl monodramu - szybki, dowcipny, rytmiczny i melodyjny -