Lutowy numer ,,Dialogu" miesięcznika poświę­conego dramaturgii współczesnej - zaprezentował nam nową sztukę Tadeusza Różewicza pt. "Do pia­chu...", którą już wystawiono w Teatrze na Woli. Bohaterem dramatu jest oddział partyzancki w le­sie, w roku 1944. Mamy zatem bohatera kolektywne­go; jest nim oddział Armii Krajowej (chociaż pośred­nio występuje w sztuce również Armia Ludowa), dowodzony przez "Komendanta" chłopskiego syna z tytułem profesora. Oddział nie ma żadnych kłopotów z okupantem (z treści sztuki sądzić należy, że okupant także nie ma kłopotów z takimi "partyzantami"...), a jedynie z osiłkowatym "Walusiem", prymitywnym chłopa­kiem wiejskim, który z głupoty "świadkował" przy rozboju i gwałcie dokonywanym na kobiecie we wsi. Za to musi ponieść karę najwyższą - karę śmierci, wymierzoną mu w oddziale zgodnie z surowym prawem wojennym. Poza prologiem, mającym wprowadzać widza w atmosferę polityczną czasu rozgrywającej s