Tematem nowej sztuki Andrze­ja Strzeleckiego jest nietoleran­cja, a także gra motywów, któ­re ją wspierają. Przede wszyst­kim chodzi o chęć wyszukania "odmieńca", wobec którego moż­na poczuć się lepszym, przeciw któremu można skierować swoje własne urazy; chodzi też o nie­bezpieczeństwo jakie stanowi "odmieniec" dla ustalonej hierar­chii. O tolerancji warto pisać w Polsce, chociażby dla higieny umy­słowej. Literatura najnowszych czasów poruszała ten temat wiele razy. Wrażliwość w sprawie toleran­cji jest hasłem współczesnego świata, tolerancja jest dążeniem i zdobyczą najnowszych czasów, jest ich normą powszechną. Trudno więc wnieść do tego dobrze znanego zagadnienia wiele no­wego. "Kazanie" również mówi rzeczy znane. Ale jest w tym przedstawieniu także coś nowe­go - sposób opowiadania. Te­mat tolerancyjności ociera się zwykle o patos, powagę, podniosły język. Nie zawsze taki spo­sób opowiadania zwraca dziś uwagę, w ocz