Dramaturgiczny debiut Nikołaja Robertowicza Erdmana w roku 1925 utworem pt. "Mandat" przyniósł młodemu dwudziestodwuletniemu autorowi zasłużony sukces. Wystawił ją głośny proklamator "Teatralnego Października" Wsiewołod Meyerhold. Grały ja teatry w Baku i Odessie, w Jarosławiu i Kazaniu, Taszkiencie i Charkowie, a nawet w Berlinie. Ujawniony tak błyskotliwie talent Erdmana miał jednak zostać unicestwić. Urzędowy cenzor w 1930 roku nie dopuścił do premiery kolejnej sztuki Erdmana pt. "Samobójca", której premierę przygotowywał już Meyerhold. Skazany na zesłanie i zapomnienie Erdman przeżył to tragicznie. Nigdy więcej nie podjął dramatopisarstwa. Zamknął się w sobie. Zarabiał pisaniem tekstów do operetek, estradowych skeczy i scenariuszy filmowych. To właśnie Erdman jest współautorem scenariuszy znanych filmów Grigorija Aleksandrowa "Świat się śmieje" oraz "Wołga, Wołga". Ale przecież jego prawdziwym przeznaczeniem był teatr. Dla Teatru