"Spowiedź chuligana" monodram Andrzeja Grabowskiego z krakowskiego Teatru STU w Chorzowskim Teatrze Ogrodowym. Pisze Joanna Korneta w gazecie festiwalowej Sztajgerowy Cajtung.

Wychodzi na scenę: stary, zmęczony, przygarbiony. W płaszczu, który sprawia wrażenie, jakby przygniatał go do ziemi. Ciągnie za sobą dziecięcą zabawkę na kiju. Od tego momentu będzie coraz głębiej zanurzać się w przeszłość. Przypomni sobie matkę, ojczystą ziemię, młodzieńcze wybryki i szereg kobiet. Snuje swoją spowiedź chuligana, tworzoną wyłącznie z wierszy, bez scenograficznych fajerwerków. Na scenie ozdobny stół, taboret. Na stole paląca się świeczka, karafka z wodą i album ze zdjęciami. Z tyłu rama jak od obrazu, miejsce, w którym pojawiać się będą projekcje: krajobrazy albo fotografie wspominanych akurat kobiet. Andrzej Grabowski zacznie wchodzić z nimi w dialog. Ale największe niespodzianki dopiero czekają. Scenariusz złożony z wierszy Siergieja Jesienina przeprowadza odbiorców przez różnorakie wspomnienia, których stałym refrenem jest wykraczanie poza przyjęte konwencje Bohater sumiennie zapracowuje sobie na opinię chuliga