KOLEJNA premiera w Teatrze na Woli - po­wstały w 1938 r. dramat Bertolda Brechta "Życie Gali­leusza" w inscenizacji i reżyserii Ludwika Rene z dekoracjami Wojciecha Zembrzuskiego, kostiumami - Teresy Ponińskiej, muzyką - Tade­usza Bairda i układami ta­necznymi Barbary Bittnerów­ny. Nie padają w tym spek­taklu słynne słowa "e pur si muove" (a jednak się poru­sza), które - jak chce legen­da - miał wypowiedzieć o Ziemi Galileusz po wymuszo­nym na nim przez Inkwizyc­ję uroczystym wyrzeczeniu się nauki Kopernika. Brecht do swego dramatu ich nie wprowadził. W 12 obrazach odtworzył najważniejsze, w większości udokumentowane, momenty z życia uczonego, dając jednocześnie klarowny, wręcz popularyzatorski wy­kład jego twierdzeń i dowo­dów na to, że Ziema obraca się wokół Słońca - a nie od­wrotnie. Lecz przecież w utworze tym nie te - powszechnie dziś znane i uznane ponad wszelką wątpliwość twierdze­nia i dowody są najważniej­sze, a - cz�