"Opowieść sceniczna o Aleksandrze Błoku" została podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych zaprezentowana jako spektakl towarzyszący. W inscenizacji Kazimierza Brauna (T. Współczesny - Wrocław) utwór Aleksandra Sztejma przybrał kształt retrospekcji, cofającej się od chwili śmierci poety w jego dojrzałe życie, która w obrazach-wspomnieniach bardziej skupia się na wizerunku osobowości Błoka, niż na faktach z życiorysu. Reżyser wprowadził widzów na scenę do zamkniętego z czterech stron pokoju-biblioteki mieszkania Błoków, sugerując tym samym, że będzie to widowisko kameralne, poprzez bliski kontakt aktorów z publicznością dające możliwość penetracji psychologicznych. Jednakże dramat ten nie mieści się w tej formie inscenizacyjnej. Sam Braun nie trzyma się jej konsekwentnie. Uruchamiając "czwartą ścianę" odsłania przestrzeń sali widowni i w jej perspektywie umieszcza sceny - same w sobie znakomicie pomyślane i piękne plastycznie (np. pró
Źródło:
Materiał nadesłany
Trybuna Ludu