Jean Genet: "Pokojówki". Przekład: Jan Błoński. Reżyseria: Henryk Baranowski - Cordier, scenografia: Janina Scieszko. Premiera w Teatrze Ateueum.

Widziałem kiedyś "Pokojówki" w teatrze studenckim. I doszedłem do wniosku, że aura szczególnego zbliżenia między sceną a widownią, jaka w takich improwizowanych teatrzykach może powstać, bardzo by sprzyjała percepcji przewrotnej sztuki Geneta. Myśl tę potwierdziło przedstawienie w Sali 61 Teatru Ateneum. Miałem miejsce nr 61, a również uczestniczyłem bezpośrednio w magnetycznej grze o sens życia, jaką toczą trzy kobiety w planie psychologicznym, miłosnym i nawet społecznym trójosobowej, z kroniki sądowej wysnutej, dzikiej i rozdygotanej sztuki Geneta. O żadnym współczesnym autorze dramatycznym nie powiedziano tylu superlatywów, nie napisano tak entuzjastycznych studiów, co o Genecie. Słowo "geniusz" przewija się nieraz na kartach tekstów, poświęconych twórczości Geneta. Najwybitniejsza sztuka Geneta "Balkon" nie była dotychczas grana w Polsce. Genet nie jest socjalistycznym pisarzem. Jego zwątpienia i pesymizmy, jego relatywizm nie są nasz