Główne cechy formalne wyróżniające inscenizację "Operetki" przygotowaną przez Kazimierza Brauna (premiera 21.V. we wrocławskim Teatrze Współczesnym) sygnalizuje już pierwsza scena spektaklu. Przed czerwoną kurtynę wychodzą lokaje Szarma i Firuleta, rozsuwają ją, wychodzą. W głębi białe podium, przypominające scenę teatru ogródkowego (z jego każdej strony schodki), na nim tyłem do widowni nieruchomo stoi grupa pańska. Pod podestem lokaje (i podobne do nich manekiny) podpierający go niczym kariatydy. Na horyzoncie wisi miniaturowy obrazek kościoła. Na scenie przedniej, po obu stronach przy ścianie, niby loże teatrzyku ogródkowego umajone sztucznym kwieciem. Pośrodku sceny osiem białych krzesełek zwróconych w stronę podestu. Z otworu na proscenium wychodzi Fior (wygląda jak dyrygent za pulpitem), daje znak, słychać pierwsze takty muzyki. Grupa pańska ożywa, schodzi z podestu, siada na krzesełkach, dyrygowana przez Fiora śpiewa "krzesełka lorda
Tytuł oryginalny
Świat jest teatrem czyli "Operetka" po raz trzeci
Źródło:
Materiał nadesłany
Kultura nr 35