- Balet te plastyka sama w sobie... Cały ruch ludzkiego ciała to plastyka, której swoistą cechą jest wyrazistość gestu, jego komunikatywność..." powiedział niedawno w wywiadzie PIOTR GUSIEW, słynny radziecki choreograf, sam kiedyś świe­tny tancerz, pedagog, profesor Konserwatoriom Leningradzkiego; człowiek, któremu sztuka tańca klasycznego ma ogro­mnie wiele do zawdzięczenia. Zaproszony do Warszawy jesz­cze w listopadzie ub. roku do realizacji baletu "Śpiąca Królewna" z muzyką Piotra Czajkowskiego do libretta Iwana Wsiewołożskiego i Mariusa Pe-lipy, mistrz Piotr Gusiew dał zespołowi tancerzy warszawskie­go Teatru Wielkiego solidną lek­cją klasyki. Jak wiele starań włożono w realizację przedsta­wienia widać było podczas spek­taklu premierowego, 30 kwiet­nia br. Ta premiera, wspomina­jąc choćby poprzednie w gma­chu przy placu Teatralnym, by­ła nareszcie dopracowana i to nieomal w każdym szczególe. Niestety, znowu zawiodła orkie­stra