Do Mordusowa, gdzieś w moskiewskiej guberni, przyjeżdża po latach książę Gawryła, wieczny kawaler, bywalec europejskich stolic. Jest już zdziecinniałym starcem, ale arystokratą, i to ze sporym majątkiem, więc kręcą się koło niego miejscowe damy. Zwłaszcza Maria Moskalewa, która postanawia wydać za starca swoją młodą, piękną córkę Zinajdę.

Zdobycie majątku i książęcego tytułu warte jest bowiem każdego poświęcenia. Wszelkie plany biorą jednak w łeb, ponieważ zakochany w Zinajdzie Mozglakow, zakochany bez wzajemności, demaskuje intrygi Marii Moskalewej, no i wszystko kończy się gigantycznym skandalem, ku satysfakcji miejscowych plotkarek. "Sen wujaszka", jeden z wcześniejszych utworów Fiodora Dostojewskiego to obraz rosyjskiej prowincjonalnej; mieściny i jej mieszkańców tyleż zabawnych, co i strasznych. I tym właśnie obrazie "Sen" przypomina twórczość Sałtykowa-Szczedrina, czy może bardziej Gogola, demaskatorów zakłamanej moralności rodaków. Tylko że Dostojewski jest od nich bardziej mroczny, gdy zagłębia się w duszę swoich bohaterów, zdolnych do wszelkich niegodziwości, obłudy, cynizmu. "... Mdło od błota, głupia rola w głupiej komedii. Jedna podłość. Nie znałam siebie..." - wykrzykuje piękna Zinajda i dalej prowadzi grę o względy sklerotycznego księcia. Tacy są mieszka�